Прас

Спіртавы прас невядомай вытворчасці. Асноўныя элементы прылады выраблены з латуні, ручка і ёмістасць для спірту – з фарфору. Фарфоравая ручка вылучаецца рознакаляровым кветкавым малюнкам. Упершыню спіртавыя прасы з’явіліся ў Германіі ў сярэдзіне ХІХ стагоддзя. Іх характэрнай асаблівасцю была наяўнасць ёмістасці для спірту (звычайна металічнай), якая з дапамогай трубак злучалася з адмысловым стрыжнем, які ўстаўляўся ў поласць праса. Па трубцы спірт паступаў у стрыжань, пасля чаго яго падпальвалі. У працэсе згарання спірту выдзялялася цяпло, якое награвала прас. Добрымі якасцямі такога праса былі яго адносна невялікая вага, высокая хуткасць награвання і магчымасць выкарыстання ў дарозе. Але і каштаваў спіртавы прас у 5-10 разоў даражэй за чыгунны.