Шабля

Гвардзейскіх шэволежэр; клінок нязначнай крывізны, адналязовы з адным шырокім долам па ўсёй даўжыні; эфес складаецца з дзяржання і суцэльналітой гарды, якая ўтворана пярэдняй дужкай, пераходзячай у авальны кубак і двума бакавымі дужкамі з вонкавага боку, верхняя паверхня кубка выканана трыма дужкамі, злучанымі кольцамі, край мае патоўшчаны кант, канцы закруглены і загнуты ўніз; на гардзе арнамент у выглядзе вянка з манаграмай «JN» пад каронай

Шабля была знойдзена ў верасні 2014 года ў парку в.Шылавічы Вілейскага раёна. Пад вялікім клёнам мясцовыя дзеці выявілі рарытэтную знаходку, якую ім дапамаглі адкапаць дарослыя. Менавіта яны і прапанавалі аддаць зброю ў Вілейскі краязнаўчы музей. Гвардзейскія ўланы (шэволежэры) Каралеўства Вестфалія (ад фр. chevau-lеgers, ад chevaux - коні і l?ger - лёгкі) - палкі лёгкай кавалерыі, узброеныя шаблямі, пісталетамі і карабінамі (уланы) арганізаваны, як і большасць палкоў арміі, у 1809 годзе. Склад палка быў вызначаны ў тры страявыя эскадроны і адной запасной роты (усяго 660 чалавек).