Жывапіс «Убегающие в ночь»

Блізкі да квадрата фармат. Зімовы пейзаж. Дзве трэці прасторы ў вышыню займае выява снежнага покрыва. Пакінутую верхнюю частку палатна складае цёмна-сіняя паласа замерзлай ракі, над ёй - жоўтая лінія нябеснага гарызонту, і самая верхняя паласа начнога неба насычанага блакітнага колеру. Злева, на адлегласці адной чвэрці ад шырыні ўсяго палатна, у самым версе - жоўты месяц («старэючы»). На пярэднім плане, знізу, амаль у цэнтры размешчаны дзве постаці маладых людзей. Мужчына павернуты спіной, жанчына - тварам да яго. Мужчына апрануты ў цёмна-зялёны шынель і чырвоную фуражку, на жанчыне - сіняе паліто і чорная спадніца. Справа ад пары намаляваны конь ў профіль, звернуты налева. Справа ад каня, у самым куце палатна - высокі хмызняк, абсыпаны снегам. За спіной жанчыны - высокая шэрая агароджа, якая працягваецца па ўсёй шырыні палатна. У цэнтры агароджы - адкрытая брамка. За ёй - спуск у нізіну. На краі абрыву - вузкая платформа, звернутая па дыяганалі. На ёй - скульптура Самсона (выгляд ззаду). Справа - тры дрэвы, да іх верхавін злятаюць гракі - злева направа. У тым жа кірунку ўдалечыні рухаюцца сілуэты коннікаў. Подпіс: Л.Шч.96 (у правым ніжнім куце). Карціна апранута ў драўляную раму чорнага колеру